Namgyal Lhamo is geboren in 1956 - het jaar van de Chinese invasie in Tibet - net over de grens met Tibet aan de voet van het Kanchen Junga-gebergte. Namgyals vader handelde in goederen met zijn paardenkaravaan die tussen Tibet en India reisde.
Terwijl de Chinezen in Tibet steeds meer grip kregen op de gemeenschap, religie en culturele tradities, groeide Namgyal op in een puur Tibetaanse omgeving waar de tradities nog in stand gehouden werden. Haar vader beheerde een deel van de vallei van Tamur-rivier en was zeer gerespecteerd door alle ethnische groepen die daar leefden. Hij had een lange-termijnvisie over hoe de gemeenschap te ontwikkelen en tegelijkertijd de tradities te behouden. Educatie was daarbij essentieel, dus werd Namgyal – net als haar broers - al op jonge leeftijd naar school gestuurd.
De familie bezat hooggelegen weiden in de bergen met kuddes bestaande uit yaks, schapen en andere dieren. In de valleien groeide alle groente en fruit dat je kunt bedenken. Namgyal herinnert zich de kelders van het huis met voorraden eieren, bessen en ander fruit. Ze speelde graag in de boomgarden en de tuinen die uitkeken op de Tamur. Ze bezocht de gevluchte families die in de buurt kampeerden, of ze ging met haar jonge ‘tulku’- broer naar het klooster om giften (melk, boter, koekjes) naar de lama te brengen, die juist Tibet ontvlucht was.

Muziek was een familietraditie. Haar vader was de enige in de Tamur-vallei die ‘s avonds naar lp’s luisterde, op zijn ‘His Masters Voice’ grammofoon. Haar moeder zong tijdens haar huishoudelijke werk en reciteerde mantra’s en gedichten in de gebedskamer. Haar oom Toepa Chola Damdu-la was een bekende musicus in Tibet. Het is daarom niet verbazingwekkend dat Namgyal een erkend vertolkster van Tibetaanse traditionele zang en Tibetaanse opera is geworden.

Toen de regering van Nixon besloot om de Tibetaanse guerrilla’s niet langer te steunen, kreeg Namgyals vader problemen met de Nepalese autoriteiten en het leger, omdat hun huis een vanzelfsprekende tussenstop was geworden voor elke Tibetaan die zijn land via de westelijke passen van de Kanchen Junga wilde ontvluchten. Om veiligheidsredenen werden zijn dochters naar India gestuurd en onder de zorg van de Tibetaanse regering in ballingschap geplaatst.
In Dharamsala werden zij uitgekozen om naar het Tibetan Institute for Performing Arts (TIPA, opgezet door ZH de Dalai Lama) te gaan. Al op hele jonge leeftijd begon Namgyal Lhamo met een opleiding van veertien jaar bij de grote meesters van de Tibetaanse Opera en klassieke muziek. Uiteindelijk zou ze de ster van het TIPA worden en reisde door India en de wereld. Haar interpretaties van de Nangma en de Toeshe, Tibetaanse opera en klassieke liederen uit de 17e eeuw, hebben internationaal grote erkenning gekregen en Namgyal staat ook bekend als de ‘Nachtegaal van Tibet’.

Via deze weg kwam ze terecht in de traditie van diverse vormen van klassieke muziek en volksmuziek van haar land. In 1998 tourde ze door Nederland, Duitsland en België met Tibet Impressions en nam deel aan manifestaties als Earth Dance, World Artists for Tibet, Forum 2000, de 50ste verjaardag van de VN Verklaring van de Rechten van de Mens en op Freedom- concerten in New York, Washington en Amsterdam.

Namgyal Lhamo treedt solo op en wordt op het podium begeleid door haar stem, de Tibetaanse luit (Dranyen), soms de fluit of de dulcimer en altijd door haar onafhankelijke geest. Ze werd in 2007 ‘Best Female Solo artist from India/Tibet’ bij de International Music Awards van Musicaid (U.K) en ‘Best Female Singer’ bij de Tibetan Music Awards.
In december 2008 is ze genomineerd voor de Beste Wereldmuziekact uit de Benelux, georganiseerd door MixedMagazine . In 2009 kreeg ze de Tibetan Music Award voor de beste muziekvideo (‘Paradise Lost’).

Sinds de jaren ‘80 woont Namgyal Lhamo in Nederland, nog steeds vervuld van haar missie om de Tibetaanse cultuur en tradities door middel van haar muziek te behouden. Ze was een figurant in de Hollywood-productie ‘Seven Years in Tibet’ en speelde een belangrijke rol in de Nederlandse documentaire ‘Seven Dreams of Tibet’. Ze was de hoofdrolspeelster in de korte film ‘Karma’ en de hoofdrolspeelster /co-producer van de film ‘Drapchi’, die in de zomer van 2012 is uitgebracht.

September 2012